Vinnan hófst klukkan 6 á laugardegi. Og með þeim degi jókst grunur minn enn um að ég heiti í raun Gúdmúndúr, og að foreldrar mínir hafi bara verið að stríða mér þegar þau kölluðu mig Guðmund.
Með nýjum vinnudegi koma ný hlöss af fiski fyrir mig að ferja. Út úr kælinum bruna ég, eins og kallinn á mjólkurbílnum, og sturta öllu heila klabbinu í afhausun, þar sem standa pólsk kerla, komin á ár, og þjóðverji sem seint þreytist á því að segja mér að hann sé í raun bóndi. Frá afhausun fer það svo í flatningu, hjá bretanum Gary sem kom Hvergilands í ævintýraleit ásamt finnskri kærustu sinni. En hún er þarna, alveg að sofna við það snyrta og hreinsa nýflött hræin ásamt öðrum úr evrópuráði. Á enda þessa færibands stendur svo strákur sem á óhugnanlegan hátt er lifandi eftirmynd Gassa gæsar í andabæ (þessi lati sem býr hjá Ömmu önd), og hann kastar flötum fisklíkunum í kar og saltar.

Meir um framleiðslu saltfisks er mér um megn að skrifa í frítímanum. Það er nefninlega komin helgi og ég má ráða mér sjálfur til klukkan 6 á mánudag.

Úr lausu lofti:
- ,,are you listening to hard rock?"
- ,,no,...punk metal"