Sjálfsmynd mína hef ég verið að reyna sjá úr augum annarra. Samkvæmt vinum mínum er annars vegar erfitt að sjá mig fyrir sér á hjóli, sem þýðir að ég hjóla ekki, og hins vegar ef það væri spunnið upp samfélag bara með vinahópi okkar þá fengi ég hlutverk kaupmannsins. Ég er kapitalisti! Nú þegar er ég farinn að tortryggja sjálfan mig, því í mínum huga finnst mér gaman að hjóla og ég fyrirlít fólk sem selur. ( Hugmyndir sem endurspegla sjálfsmynd mína eru vel þegnar í comments-dálkinn).

Nóg af tilvistarkreppu.
Ég ætlaði að hætta vera flínkur. Þá verð ég að setja stassetningarvillu hér inn.

Setningar sem ég hef gripið úr lausu lofti í vinnunni:
,,klukkan á veggnum er tvem mínútum of sein miðað við klukkuna í útvarpinu"
,,all my jokes come from silly cartoons"
,,hope is the last thing to go"